آینه
کیهان سخنی با برادرم فتاح حسین شریعتمداری: اظهارات آقای فتاح در برنامه تلویزیونی نگاه یک، بلافاصله با استقبال گسترده رسانههای دشمن و سایتهای ضدانقلاب روبهرو شد. اگر ایشان در سخنان خود به واقعیاتی هرچند تلخ اشاره کرده بودند، تنها جرمشان این بود که چرا بهعنوان یک مسئول نظام، سفره دل خود را در میدان دید دشمنان تابلودار اسلام و انقلاب گشودهاند! که هرچند اقدامی ناپسند بود ولی فقط از ناپختگی ایشان حکایت میکرد. اما، آنچه تأسفآور و سؤالبرانگیز است اینکه بسیاری از اظهارات ایشان واقعیت نداشت و برخی دیگر نیز وارونه مطرح شده بود و تأسفآورتر آنکه جناب فتاح نمیتوانست از غیرواقعی بودن آنچه مطرح کرده بود، بیخبر باشد! و دقیقا همین نکته است که اظهارات ایشان در برنامه نگاه یک را غیرقابل توجیه میکند!... باید از برادر عزیزمان جناب فتاح پرسید که آیا به بازتاب اظهارات خود در رسانههای دشمنان تابلودار نظام توجه فرمودهاید؟ چرا برای شما که فرزند انقلاب و از مسئولان شیفته خدمت هستید، اینهمه کفوسوت میزنند؟! آیا غیر از این است که جنابعالی با اظهارات غیرواقعی خود بسیاری از پایگاههای نظام نظیر سپاه و ارتش را که دشمن بارها از آنها زخمهای کاری برداشته و سیلیهای سخت خورده است، زیر سؤال برده و با ادعاهای غیرواقعی خود به سوءاستفاده! متهم کردهاید؟! حتما سخن حکیمانه و توصیه عالمانه حضرت امام(ره) را به خاطر دارید که هرگاه دشمن زبان و قلم به تمجید از شما گشود، بدانید که به خطا رفته و در زمین دشمن به کار گرفته شدهاید. (نقل به مضمون) برادر عزیز برفرض که ادعای جنابعالی صحت داشته باشد -که ندارد- آیا اگر فلان ملک بنیاد در اختیار فلان بخش ارتش و سپاه قرار گرفته باشد سوءاستفاده شخصی شده است؟ و یا گناهی بزرگ و خطایی نابخشودنی رخ داده است؟ که در صفحه تلویزیون ظاهر میشوید و آنها را چنان به باد انتقاد میگیرید که گویی ارتش و سپاه دشمن هستند؟!
اعتماد لبنان و مسئله فشار خارجی امیر موسوی: باید به یاد آورد كه زمان كنارهگیری سعد حریری از قدرت چه اتفاقی در لبنان افتاد و برخی اعضای كابینه چگونه با خارجكردن ارز خزانه این كشور را خالی كردند تا دولت بعدی نتواند موفق باشد. در ماههای اخیر حسن دیاب كوشید تا به برخی از این پروندههای فساد اقتصادی در لبنان رسیدگی كند كه از جمله آنها میتوان به پرونده اختلاس 11میلیارد دلاری فواد سنیوره، نخستوزیر اسبق لبنان اشاره كرد. این اجازه اما به دولت داده نشد و جریانهای سیاسی در لبنان با فشار بر دولت مانع از پیشبرد امور شدند. دیاب در شرایطی روی كار آمد كه سعد حریری پیش از این با حمایتهای همهجانبه كشورهای غربی و عربی بهمنظور اصلاح روی كار آمده بود كه موفق هم نشد. با رویكارآمدن دیاب كشورهای غربی اقدام به وضع تحریمهای اقتصادی علیه لبنان كردند و این مسئله موجب فشار مضاعف به دولت و ملت لبنان شد. در شرایط مذكور قابل پیشبینی بود كه دولت حسن دیاب نمیتواند به كار خود ادامه دهد اما برخی مسائل نیز باعث شد این روند تسریع شود. از جمله آنكه برخی گروههای سیاسی نظیر 14 مارس طرفداران خود را به خیابان آوردند و شعارهای خطرناكی علیه دولت سر دادند. آنها همچنین تلاش كردند حزبالله را متهم به ناكارآمدی و تقصیر داشتن در وضعیت كنونی لبنان كنند تا به برخی اهداف خود در عرصه سیاسی دست یابند. دیاب به دنبال این است كه لبنان را از بنبست خارج كرده و مسیر را برای دولتی كه همه جریانهای سیاسی طرفدار آن روی آن توافق دارند بگشاید.
همه علیه فساد؛ همه علیه شفافسازی! منصور مظفری: موضوع «پرویز فتاح» از آن جهت مهم و تأثیرگذار بود که جامعه، مصداق بارز«مارگزیده» بود و ترسیدن از «ریسمانِ سیاهوسپید» یعنی چون «احمدینژاد» نامی، سالها قبل با شعارها و «بگمبگم»ها آمد و بنیان «مدیریت و نظم و اندیشه» را در این سرزمین دستخوشِ ویرانی کرد؛ حالا تا یکی «عَلَمِ» «عدالتخواهی» و «دفاع از بیتالمال» روی شانه میگذارد، ترس همه را فرامیگیرد که بازهم یک «شبهاحمدینژاد» دیگر؟ و این یعنی جامعه دیگر تابوتوانی برای بردوش نهادن یک «شعارزده پوپولیست» که روی شانه مردم بنشیند و هی شعار بدهد و هی افشا کند اما در عمل نهتنها «خیر» نرساند که «شر مطلق» باشد؛ ندارند و اگر نه، کیست که از مبارزه با «ویژهخواری» و «مبارزه با فساد» و «شفافسازی واقعی» رویگردان باشد؟! آنچه نگاهها را به خود جلب کرد، محتوای کلام نبود، به قول یکی از کارشناسان، «مردم» از حرف «پرویز فتاح» جا نخوردند، از لحن و طرز بیان او ترسیدند که باز «موسم انتخابات» شد و یک «احمدینژادی» تاموتمام وارد گود شد! موضوع مهمی که لابهلای متن و حاشیه گفتوگوی «پرویز فتاح» با تلویزیون گم شد، تلاش برای دیدهشدن نبود یا پرخاش به این و آن که مهم شفافیتِ برخی ماجراها بود که انگار، نصفهونیمه نیز نمیخواهیم بپذیریم.