اصالت هنرمند

متأسفم که استاد محمود کوشان را از دست دادیم. استاد کوشان را هرگز از نزدیک ندیدم، اما در زمان دانشجویی با آثارش آشنا شدم و درباره او خواندم و آثارش را دیدم. همیشه به خلاقیت و تیزهوشی او فکر می‌کنم. او در حوزه فیلم‌برداری و کارگردانی بسیار درخشان بود و در دوره‌ای به ایتالیا و آلمان سفر می‌کند و بعد به ایران برمی‌گردد و همراه با خانواده که از بنیان‌گذاران سینمای ایران بودند، مشغول به کار می‌شوند و بعد در ادامه فعالیت‌هایی مستقل از خانواده انجام داده و در حوزه فیلم‌برداری بسیار درخشان ظاهر می‌شود. بر حسب علاقه، پیگیر استادان حوزه فیلم‌برداری بوده و هستم و خلاقیت آقای کوشان در زمانی که فیلم رنگی را با قطع اسکوپ فیلم‌برداری کرد، تحسین می‌کنم و می‌توانم تصور کنم چه چالش بزرگی بوده و با هنرمندی از پس آن برآمده است. این موضوع همیشه برایم جذاب بود و استاد کوشان هم از جمله افرادی بود که با قدرت تجربه‌گرایی و تسلط در کارش آثار یگانه‌ای خلق کرد. اما همیشه به این موضوع فکر می‌کنم که چقدر از تجربیات چنین هنرمندانی تا زمانی که کنارمان هستند بی‌بهره هستیم و سخت نیست اگر دست‌کم در دوره حیاتشان بیشتر از تجربیات بی‌اندازه آنها بدانیم و بشنویم. متأسفم که از تجربیات استاد کوشان در سال‌های حیاتشان محروم شدیم و با دورشدن از ایران کمتر از او خبر داشتیم و امیدوارم قدردان استادان و بزرگوارانی باشیم که امروز در کنارمان زندگی می‌کنند و بیشتر از آنها بیاموزیم. اما همیشه معتقدم در هنر فیلم‌برداری نمی‌توان دست به کپی‌کاری زد. قطعا در این حرفه بیش از هر چیز نگاه و جهان‌بینی خاص فرد به کمک می‌آید. بدون تردید در آثار استاد محمد کوشان نیز این تخیل و نگاه یگانه او به اطرافش را می‌بینیم و همین موضوع او را متمایز می‌کرد. من نامش را اصالت هنرمند می‌گذارم و او به‌حق این اصالت را داشت و منحصربه‌فرد بود و آثارش نشان می‌دهد که در کارهایش بسیار ریسک‌پذیر بود. محمود کوشان به‌حق تأثیر بسیاری در سینمای ایران و در فیلم‌برداری داشت و نامش هرگز از یاد نخواهد رفت.

یاد و نامش جاویدان.