عید را فراموش نكنیم
نبی‌اله عشقی‌ثانی
به روزهای پایانی سال نزدیک می‌شویم، هرچند مجموعه‌ای از تنگناهای اقتصادی و درگیری شدید با ویروس کرونای جدید در حال جولان است و منع سفر و تجمع و اضطراب و نگرانی سبب شده چندان حال‌و‌هوای عید در بین مردم دیده نشود. در این میان اقشار آسیب‌پذیر و نیازمند جامعه که متأسفانه هر روز بر تعدادشان افزوده می‌شود، در سختی و تنگدستی به سر می‌برند، به ناچار این‌سو و آن‌سو را می‌کاوند. تکلیف چیست؟ دیدن و گذشتن و چشم بر حقیقتی چنین آشکار بستن و نشستن ممكن نیست. کاری باید کرد بزرگ یا کوچک، اگرچه مرفهین بیشتر مسئول هستند ولی هرکس با توجه به توانایی خود مسئول است؛ زیرا فرموده‌اند مردم به اندازه وسع و توانایی خود پاسخ‌گو هستند، اگرچه هیچ‌کس به تنهایی نمی‌تواند مرهم همه دردها باشد و یک دست بی‌صداست، ضمن آنکه شناخت نیازمند واقعی هم سخت است. اینجاست که مؤسسه‌های خیریه کار مردم را آسان کرده‌اند و از همگان برای تأمین بسته‌های حمایتی، معیشتی و سبدهای غذایی نیازمندان دعوت به همکاری و مشارکت کرده‌اند تا سفره عید فقرا اگرچه پر‌رنگ نمی‌شود، حداقل خالی از همه چیز نباشد. فرزندان چنین خانواده‌هایی هم چشمشان به هدیه‌ای باز شود و لبخند شادی بر لبشان آید و احساس کنند آنها هم سهمی از این دنیای پردغدغه نامتوازن دارند و مهربانی و مهرورزی گوشه چشمی هم به آنها دارد. فراموش نکنیم که حمایت و مساعدت به نیازمندان توصیه مؤکد دینی ماست و موجب اجر اخروی می‌شود و فرموده‌اند خداوند سهم نیازمندان را در سفره توانمندتر‌ها قرار می‌دهد. می‌دانیم که برای سخاوتمندی و کمک به دیگران جیب پر‌پول لازم نیست بلکه همت بلند و دل بزرگ می‌خواهد که الحمدلله بیشتر مردم دارند. از منظری دیگر برخی کارشناسان اجتماعی بر این باورند که بی‌توجهی به نیازمندان و رها‌کردن آنان می‌تواند باعث بروز کینه و عداوت نیازمندان و وقوع بزهکاری و گسترش رفتارهای ضد‌اجتماعی شود که نمونه آن زیاد دیده شده است؛ بنابراین هر اقدامی که برای حمایت از اقشار آسیب‌پذیر انجام شود، در حقیقت گامی در مسیر پیشگیری از بروز بزهکاری و ناهنجاری‌های اجتماعی است. توصیه‌های دینی، مسئولیت اجتماعی، انسانیت و دیگردوستی همه به ما یادآوری می‌کند که در این ایام سخت و پر‌اضطراب کرونایی و اقتصاد ناپایدار و فقر شدید به دیگران بیندیشیم و سهم خود را در آوردن لبخند و شادی نوروز ادا کنیم. بیایید دل‌ها را بهاری کنیم و مهربانی را نشر دهیم.