|

طرح ایران برای فلسطین

‌ابوالقاسم دلفی*

در حالی درگیری‌ها و جنگ تمام‌عیار و نابرابر دو هفته گذشته در سرزمین‌‌های اشغالی، پس از 11 روز با دخالت جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا و میانجیگری مصر منجر به توافق آتش‌بس و اعلام پیروزی بزرگ از طرف حماس برای فلسطینی‌ها و مردم زجرکشیده غزه شد که فضای بین‌المللی و بازیگران اصلی صحنه تحولات منطقه‌ای توجه شایسته و لازم را به سیاست کودک‌کشی و نسل‌کشی در سرزمین‌‌های اشغالی نشان نداده و براساس محاسباتی که خیلی هم پیچیده نیست، با روند مقابله با جنگ همراه نشدند. شاید در علت‌یابی راهبرد بی‌توجهی اولیه به درگیری‌های غزه و تغییر ناگهانی سیاست بی‌تفاوتی اولیه آمریکا و درخواست فوری بایدن از نتانیاهو برای تحقق آتش‌بس را بتوان در درجه اول، گسترده‌ترشدن بی‌سابقه حملات فلسطینی‌ها به داخل اسرائیل و افزایش آمار تلفات انسانی به‌ویژه نزد صهیونیست‌ها یا آن‌گونه که برخی تحلیلگران غربی غیرهمراه با فلسطینی‌ها ادعا می‌کنند، تأمین اهداف استراتژیک نظامیان صهیونیستی، در شناسایی توانایی‌های جدید تسلیحاتی حماس، با به‌تحلیل‌کشاندن کافی این ظرفیت و نیز اشراف کافی به نقاط ضربه‌پذیری سیستم دفاعی گنبد آهنین جست‌وجو کرد که موجب شد بازیگران بین‌‌المللی تحرک خود را برای ورود به صحنه عملیاتی فلسطین آغاز کنند برای نگاه به شرایط و اوضاع و احوال این روز‌های سرزمین‌های اشغالی فلسطین و به‌ویژه غزه و در کنار مرثیه‌ای که هفته‌های اخیر توسط رسانه رسمی‌ صوتی و تصویری کشور در قبال جنایات و کشتار بی‌رحمانه فلسطینی‌‌های مظلوم توسط رژیم اشغالگر اسرائیل برپا شد و به تعبیری در «قامتی به‌ظاهر تمام‌عیار» به دفاع از فلسطین و «محور مقاومت» پرداخته شد، از اقدام قابل توجه و از منظری به‌موقع وزیر امور خارجه کشورمان که در جریان سفر منطقه‌‌ای و اروپایی خود و دیدار از اتریش، مقر مذاکرات جاری اعضای برجام برای حل‌وفصل موضوع بازگشت واشنگتن به جمع کشور‌های پنج به اضافه یک با پیش‌شرط لغو تحریم‌های آمریکا، در اعتراض به برافراشته‌شدن پرچم رژیم اسرائیل بر فراز ساختمان‌های دولت این کشور، به نشان همبستگی و حمایت از اسرائیل سفرش را لغو و از انجام آن خودداری کرد و با کمترین انعکاس و بی‌اعتنایی مثال‌زدنی صداوسیمای مدافع آرمان فلسطین و سایر نهادها و شخصیت‌های درگیر در این حوزه روبه‌رو شد، نمی‌توان عبور کرد. اگرچه حرکت نمادین مسئول دیپلماسی کشور در قبال تصمیم دولت مفلوک اتریش می‌‌توانست به نحو دیگری هم در تحقق انجام سفر از پیش برنامه‌ریزی‌شده و گفت‌وگوی رودررو با مسئولان دولت اتریش و تبیین و تشریح مواضع و طرح پیشنهادی و اصولی جمهوری اسلامی‌ ایران در رجوع به همه‌پرسی برای حل‌وفصل موضوع فلسطین و سیاست‌های ضد انسانی صهیونیست‌ها در سرزمین‌های اشغالی نیز صورت پذیرد و ای بسا به روش گفت‌وگو که اصل و مبنای دیپلماسی محسوب می‌شود، اثرات مخرب عدم انجام سفر برای روابط دوجانبه، اروپایی و برجامی‌ ایران را نیز در سایه قرار می‌داد، اما در این صورت وزیر امور خارجه باید منتظر عکس‌العمل و واکنش صداوسیما و سایر محافل همراه با رسانه رسمی ‌کشور می‌بود که به احتمال فراوان و در یک چشم‌به‌هم‌زدن، زمین و زمان را بر سر مسئول اجرای دیپلماسی کشور که در این شرایط حساس به اتریش سفر و با مقامات آن کشور درباره طرح جمهوری اسلامی ایران برای فلسطین گفت‌وگو کرده و در انجام مأموریت خویش و تحرک‌بخشی به مناسبات خارجی عمل کرده، اما به‌نوعی «آرمان صداوسیمایی فلسطین» را نادیده گرفته، چگونه خراب و هرگونه بی‌حرمتی و ناصواب رایج شرایط فعلی کشور را علیه ایشان نثار می‌کرد که علی‌الاصول ایشان روش نمادین اول را برگزید. آنچه امروز مانند تمامی‌ادوار گذشته در مقابله فلسطینی‌ها با اشغالگران اسرائیلی به وقوع پیوست و غزه و مردم بی‌دفاع آن را تحت شدیدترین حملات موشکی، هوایی و زمینی ارتش رژیم اسرائیل قرار داد، از حوالی بیستم اردیبهشت گذشته و پس از اتفاقات مربوط به حضور فلسطینی‌ها در مسجدالاقصی و درگیری آنها با مأموران رژیم اسرائیل که منجر به درگیری‌های نظامی‌ بعدی و شلیک‌های راکتی و موشک‌‌های حماس علیه مناطق اشغالی و سرزمین‌های زیر سلطه صهیونیست‌ها شد، رژیم اسرائیل نیز که همواره منتظر فرصت برای ادامه نابودی انسانی - سرزمینی فلسطینی‌هاست، به بهانه تلافی حملات یادشده، ماشین جنگی خود را برای نسل‌کشی و خلاصی از فلسطینی‌‌های مظلوم غزه و کرانه باختری، روانه کارزار کرد. البته آنچه این بار بیش از هر عامل دیگری در خروش فلسطینی‌‌ها علیه اشغالگران قابل توجه بود اعتراضات و تظاهرات بحق آنها در مخالفت با تهدید اخراج اجباری (ظاهرا 13 خانوار) خانواده‌های فلسطینی از خانه و کاشانه خود از منطقه شیخ جراح و جایگزین‌کردن آنها با شهرک‌نشین‌های جدید اسرائیلی بود که نمی‌توان به‌سادگی از کنار آن عبور کرد.

اینکه تاکنون چه میزان خسارت به فلسطینی‌‌ها وارد شده و آمار و تلفات انسانی زنان و کودکان و مردم بی‌دفاع تا چه عدد و رقم دقیقی افزایش خواهد یافت، موضوعی است که زمان و شرایط منطقه‌ای و بین‌المللی ناظر بر روند فعلی تحولات، تعیین‌کننده آن خواهد بود. اما مقاومت و ایستادگی فلسطین در مقابل اشغالگران با تمام هزینه‌هایی که این مردم مظلوم پرداخت کرده‌اند و خواهند کرد و توجه به این موضوع که رزمندگان فلسطینی این‌بار به موشک‌ها و راکت‌های جدیدی که از کارایی‌هایی به‌مراتب بالاتر برخوردار هستند، بهره‌مند شده‌اند، باید در یک نگاه واقع‌بینانه و بهره‌‌گیری از همه امکانات منطقه‌ای و بین‌المللی مورد توجه و ارزیابی قرار گیرد که در این خصوص یادآوری این نکته اساسی در روند درگیری‌های طولانی فلسطینی - اسرائیلی در ادوار گذشته، ضروری است که آیا در پایان هریک از ادوار مبارزاتی نابرابر و رودرروی این دو جناح، تلفات و خسارات انسانی سنگینی که فلسطینی‌ها تحمل کرده‌اند، توانسته روند تجاوزگری و حضور اسرائیل در منطقه پیرامونی و حوزه اشغالگری این رژیم را با وضعیت رو‌به‌افول همراه کند که در نتیجه آن بتوان برای مرحله بعدی تصویر روشن‌تری از سرانجام درگیری‌ها ترسیم کرد؛ یا اینکه رژیم صهیونیستی با بهره‌گیری از تجربیات هر جنگ و حمایت‌ها و پشتیبانی‌های منطقه‌ای و بین‌المللی بعدی وضعیتی متفاوت‌تر از گذشته برای تجاوزگری و نسل‌کشی بیشتر را برای خود تدارک دیده است؟ تمامی بحث‌ها و گفت‌وگوهای هفته گذشته شورای امنیت سازمان ملل متحد در نشست‌های مکرر برای دستیابی به توافقی پیرامون چگونگی توقف درگیری‌ها و آتش‌بس در سرزمین‌های اشغالی که به‌دلیل عدم تأمین ملاحظات ایالات متحده به‌عنوان حامی‌ یکه و تنهای همیشگی اسرائیل که علی‌الاصول با درنظرگرفتن خواسته‌های رژیم صهیونیستی دنبال می‌شد، به هیچ‌گونه نتیجه عملیاتی منجر نشد و تنها اقدام و تحرک قابل توجه واشنگتن در قبال جلسات شورا، موافقت با برگزاری آنها بود که راه‌حل معجزه‌آسایی هم در بر نداشت. در همین حال نکته قابل توجه برای جلسه ۲۸ اردیبهشت شورای امنیت بیانیه نمایندگی نروژ در مقر سازمان ملل متحد درباره اعلام تشکیل آن جلسه و توضیحات مکمل آن بود که خاطرنشان کرده بود: «شهروندان بی‌گناه همچنان (در سرزمین‌‌های اشغالی) کشته و مجروح می‌شوند. نروژ همچنان خواستار آتش‌بس بوده و به‌صراحت آن را تکرار می‌کند که همین حالا به درگیری‌‌ها خاتمه داده شود». لازم به یادآوری است که نروژ به‌همراه تونس و جمهوری خلق چین از یک هفته قبل در تدارک بسیج شورای امنیت برای به‌دست‌آوردن بیانیه مشترکی بودند که همواره با امتناع آمریکا روبه‌رو بوده است. در شرایطی که «گرایش جناحی خاصی» در کشور، تحرکات وزیر امور خارجه و اقدامات وی مانند حضور در جمع کشورهای اسلامی‌ برای موضوع فلسطین و اعلام این موضوع از طرف ایشان که برای رسیدن به راه‌حل بحران فلسطین، آماده‌ایم اختلافات خود را کنار بگذاریم و نیز طرح موضوع فلسطین در دیدار ایشان با پاپ رهبر کاتولیک‌‌های جهان در واتیکان، عمدا نادیده گرفته می‌شد و همچنان بر ادامه جنگ نابرابر در سرزمین‌های اشغالی تأکید می‌شد، شاهد بودیم که ترکیه نیز در عکس‌العمل به اقدامات روزهای اخیر و تشدید اوضاع در سرزمین‌های اشغالی حملات تندی را علیه آمریکا به‌عنوان حامی اصلی اسرائیل شروع کرد و تلاش برای توقف خون‌ریزی‌ها در سرزمین‌های اشغالی را در دستور کار قرار داده بود. اردوغان در تلاش‌های خود پیشنهاد کرد که کمیسیونی متشکل از رهبران دینی مسلمان، مسیحی و یهودی برای اداره بیت‌المقدس تشکیل شود، ضمن آنکه اتریش را نیز به‌خاطر برافراشتن پرچم اسرائیل بر فراز ساختمان‌های دولتی به نشانه همبستگی با رژیم اسرائیل، مورد شماتت قرار داد و خاطرنشان کرد که احتمالا دولت اتریش تحت فشار بوده تا هزینه کشتار یهودیان در گذشته را از کیسه مسلمانان بپردازد. در همین حال رئیس‌جمهور آمریکا نیز به موازات تحرکات جانبدارانه خود از اسرائیل در شورای امنیت در تماس‌‌هایی با محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، از او خواسته بود شلیک راکت علیه اسرائیل متوقف شود و درعین‌حال در گفت‌وگو با نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی نیز نگرانی خود را درباره درگیری‌های خشونت‌بار در سرزمین‌‌های اشغالی ابراز کرد. در یک نگاه فراگیر به موضوع فلسطین و تحولات جاری آن، راه‌حل پیشنهادی و اصولی جمهوری اسلامی‌ ایران برای حل‌وفصل این مشکل در چارچوب راه‌حلی مقبول و دنیاپسند که توسل به اصل هر نفر یک رأی و همه‌پرسی در فلسطین مبتنی است و همان‌گونه که رهبری معظم نیز در سخنرانی روز جهانی قدس اشاراتی داشتند، تحقق آن به تعبیری می‌تواند از روند درگیری، آشوب‌ها و جنایات در سرزمین‌های اشغالی ممانعت به عمل آورد، برای اجرائی‌کردن و عملیاتی‌‌کردن این طرح و پیشنهاد و مرضی‌الطرفین قرارگرفتن آن نیاز به اجماعی فراگیرتر از دفاع یک‌تنه جمهوری اسلامی‌ایران از آن دارد و در شرایط فعلی منطقه و هم‌سوشدن با جریانات ضد اشغالگری، زمینه‌سازی معقول‌تری برای اجرائی‌‌کردن آن فراهم می‌کند و می‌تواند فرصتی باشد که بیش از گذشته توجه به آن ضرورت دارد. *سفیر سابق ایران در فرانسه

صلیب سرخ جهانی: ضرورت آغاز عملیات بشردوستانه در نوار غزه

رصلیب سرخ جهانی خواستار دسترسی بهتر برای مردم متأثر از مخاصمات در نوار غزه شد. به گزارش کمیته بین‌المللی صلیب سرخ از ژنو، مردم در غزه و اسرائیل با شدیدترین دور مخاصمات در سالیان اخیر مواجه‌اند و کمیته بین‌المللی صلیب سرخ از طرف‌ها می‌خواهد از تشدید این مخاصمات بپرهیزند و دسترسی بهتر برای مردم متأثر در نوار غزه را تضمین کنند. پیش‌ از نشست شورای امنیت سازمان ملل در روز یکشنبه، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ از رهبران مربوطه می‌خواهد تا برای توقف مخاصمات میان غزه و اسرائیل حداکثر نفوذ خود را به کار گیرند. رابرت ماردینی، مدیرکل کمیته بین‌المللی صلیب سرخ گفت: «با حملات هوایی بی‌وقفه در مناطق پرجمعیت غزه و موشک‌هایی که شهرهای بزرگ در اسرائیل را هدف قرار می‌دهند، شدت مخاصمه آن‌چنان است که ما در گذشته شاهد آن نبوده‌ایم. برای مردم در غزه، دسترسی به بیمارستان‌ها و دیگر زیرساخت‌های حیاتی، به دلیل حملات هوایی پی‌درپی و آسیب‌های جدی به راه‌ها و ساختمان‌ها بسیار پیچیده شده‌ است. بازیگران میدانی باید این دور خشونت‌بار را متوقف کنند. قواعد بسیار واضح است: غیرنظامیان باید در تمامی زمان‌ها تحت حفاظت باشند. متأسفانه امروز این اتفاق نمی‌افتد». جریان بی‌وقفه بمباران‌ها نیز مانع از کمک‌رسانی کمیته بین‌المللی صلیب سرخ و دیگر سازمان‌های بشردوستانه به مردم متأثر و نیازمند کمک در غزه است. آقای ماردینی گفت: «وقتی برای ازدست‌دادن وجود ندارد. ما از تمامی طرف‌های درگیر می‌خواهیم که فعالانه از غیرنظامیان حفاظت کنند، از حملات بکاهند و به ما اجازه دهند به مردم کمک کنیم. وقت آن است که اکنون ما واکنش بشردوستانه‌مان را به طور اساسی افزایش دهیم». کمیته بین‌المللی صلیب سرخ از نزدیک پیامدهای انسانی مبارزات را پایش می‌کند و با هر دو طرف درباره نیاز به پایبندی به الزامات‌شان ذیل حقوق بین‌المللی بشردوستانه در ارتباط است. کمیته بین‌المللی صلیب سرخ برای درمان 150 بیمار به شدت مجروح در غزه، برانکارد، تخت بیمارستانی و تجهیزات درمانی اهدا کرده است و از جمعیت هلال احمر فلسطین حمایت می‌کند. تیم‌های کمیته بین‌المللی صلیب سرخ نیز از مردم متأثر از حملات موشکی در مرکز اسرائیل بازدید کرده و ما با جمعیت ستاره سرخ داوود در تماس نزدیک هستیم. کمیته بین‌المللی صلیب سرخ از سال 1967 در اسرائیل و سرزمین‌های اشغالی حضور داشته است. ما رعایت حقوق بین‌المللی بشردوستانه را ترویج کرده و برای کاهش آثار خشونت، مخاصمه و اشغال بر غیرنظامیان از طریق فعالیت‌های حمایتی و برنامه‌های کمک‌رسانی کار می‌کنیم. کمیته بین‌المللی صلیب سرخ از بازداشت‌شدگان در اماکن بازداشت اسرائیلی و فلسطینی بازدید می‌کند و برای حفظ پیوندهای خانوادگی از طریق برنامه بازدید خانوادگی کار می‌کند. ما همچنین از طرح‌های معیشتی حمایت می‌کنیم و از مردم متأثر از مخاصمه حمایت کرده و حقوق و کرامت آنها را ترویج می‌کنیم. کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در تل‌آویو، کرانه باختری و غزه دفاتری دارد و از کار جمعیت هلال احمر فلسطین و ستاره سرخ داوود در اسرائیل حمایت می‌کند.

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها