اصلاحات را باید درون نظام و در چارچوب‌های قانونی شکل داد

امیدنامه: محمدرضا عارف در نامه‌ای خطاب به مردم نوشت: «سرزمین پهناور و تاریخی ایران با پیشینه تمدن و فرهنگ باستانی در صحنه امروز جهان باید جایگاه و شأن و منزلتی ممتاز و شایسته و در تراز ملت ایران داشته باشد. مردم این سرزمین در طی دویست سال گذشته با تلاش و اهتمام فراوان جنبش‌های متعدد آزادی‌خواهی را برای دستیابی به توسعه و پیشرفت کشور رقم زده‌اند. ایران با وجود ثروت‌های استثنائی میدان‌های گاز و نفت، معادن متعدد، زمین‌های حاصلخیز، موقعیت راهبردی برای ترانزیت کالا، تجارت و بازرگانی تاریخی، جاذبه‌های بی‌نظیر گردشگری، زیرساخت‌های علمی، صنایع گوناگون و از همه مهم‌تر نیروی انسانی توانمند باید از درآمد سرانه بالایی برای مردم کشور بهره‌مند باشد. اما هنگامی که با واقعیت‌های وضعیت اقتصادی فعلی کشور و اوضاع وخیم معیشتی مردم مواجه می‌شویم، گویی از کشوری فقیر و خالی از منابع صحبت می‌کنیم. عدم کفایت و کارآمدی در مدیریت کشور در شانزده سال گذشته و دشمنی و اعمال فشارهای سنگین تحریم‌های اقتصادی سال‌هاست که سرعت توسعه کشور را گرفته و شاخص‌های اقتصادی را تحت تأثیر شدید خود قرار داده است». عارف بیان کرد: «اینجانب در طی دوران انقلاب و پس از آن برای اصلاح امور کشور همواره شیوه‌های علمی، سیستمی و اخلاق‌مدارانه را مورد استفاده قرار داده‌ام. اعتقاد دارم که مردم باید حاکم بر سرنوشت خود باشند و مخالف رفتارهای قیم‌مآبانه هستم که هستی و شخصیت ملت را به بازی می‌گیرد. معتقد هستم که اصلاحات را باید درون نظام و در چارچوب‌های قانونی شکل داد. صندوق رأی نهاد مردم‌سالاری و جمهوریت نظام، شاید مهم‌ترین جایگاهی باشد که در آن رأی و نظر عموم مردم می‌تواند به حساب بیاید. اگر به اصلاحات در چارچوب قوانین حاکم بر کشور اعتقاد داریم باید از همه ظرفیت موجود هرچند محدود برای پیشبرد اهداف خود استفاده کنیم. این فرصت و این جایگاه با بی‌تدبیری از دست خواهد رفت و کشور را در سراشیبی اضمحلال قرار داده و آینده این سرزمین را با مخاطرات برگشت‌ناپذیر روبه‌رو خواهد کرد. اصلاح امور با ایجاد بی‌ثباتی و ناامنی و گسست سرزمینی که حاصل فروپاشی اجتماعی و ازدست‌رفتن سرمایه‌های اجتماعی ناشی از بی‌اعتنایی به صندوق رأی است حاصل نخواهد شد».