واکنش دولت به مناظره اول:
امکان پاسخ‌گویی می‌خواهیم
شرق: قابل پیش‌بینی بود که مناظره روز شنبه نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری فرصتی شود تا پنج کاندیدای مخالف دولت حملات گسترده‌ای انجام دهند. کار به جایی رسید که عبدالناصر همتی، رئیس سابق بانک مرکزی، به این متهم شود که نماینده دولت در انتخابات است و او مجبور شود پاسخ دهد که اتفاقا به‌دلیل اختلاف‌نظرها از سوی حسن روحانی کنار گذاشته شود؛ اما شدت انتقادها در اولین مناظره انتخاباتی چنان بود که رئیس دفتر رئیس‌جمهور و سخنگوی دولت را نیز به واکنش واداشت. محمود واعظی، رئیس دفتر روحانی، به وزیر کشور که رئیس کمیسیون بررسی تبلیغات انتخابات است، نامه‌ای نوشت و خواست در مناظره دوم به دولت فرصت پاسخ‌گویی به اتهامات داده شود. او نوشت که از سوی برخی نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری در مناظره اول اتهامات، نسبت‌های ناروا، تحریف اطلاعات و ارائه آمار غلط و سیاه‌نمایی از وضعیت کشور و اظهارات خلاف واقع و غیرمنصفانه علیه دولت تدبیر و امید طرح شده است. واعظی همچنین نوشته: «متأسفانه در مناظره اول شاهد سیاه‌نمایی‌ها درباره شرایط کشور و بیان اظهارات بعضا غیرمنصفانه از سوی برخی نامزدها علیه دولت و انتصاب مشکلات ناشی از جنگ اقتصادی سه‌و‌نیم‌ساله و شیوع ویروس کرونا به آنچه «ناکارآمدی دولت» خوانده شده، بودیم که ضروری است برای روشن‌شدن افکار عمومی و پاسخ به اتهامات و ابهامات مطرح‌شده، پاسخ‌ها و دفاعیات دولت در مناسبت‌ترین و سریع‌ترین زمان ممکن به اطلاع مردم شریف کشور رسانده شود». همچنین ایرنا، به نقل از رئیس دفتر رئیس‌جمهوری نوشت: «نادیده‌انگاشتن توفیقات این دولت و سیاه‌نمایی، علاوه بر اینکه جفا در حق خانواده میلیونی دولت است، موجب ناامیدی مردم و مشارکت کمتر آنها در انتخابات خواهد شد. دوران مسئولیت این دولت کمتر از دو ماه دیگر به اتمام خواهد رسید اما این رویکرد غیرمنصفانه در خاطره و یاد ملت بزرگ ایران خواهد ماند». طبق ماده ۶۴ قانون انتخابات ریاست‌جمهوری، اگر ضمن برنامه زنده «مناظره» هریک از نامزدها درباره سایر نامزدها یا دیگر اشخاص حقیقی و حقوقی، مطالب توهین‌آمیز یا هتک حرمت یا مطالب مغایر با قوانین رسمی کشور، بیان کند، به میزان مناسب، زمان برای پاسخ‌گویی در نظر بگیرد. سال 88، بعد از مناظره جنجالی محمود احمدی‌نژاد با میرحسین موسوی و اتهاماتی که احمدی‌نژاد به آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی و چند چهره سیاسی دیگر روا داشت، مرحوم هاشمی در نامه‌ای به عزت‌الله ضرغامی، رئیس صداوسیمای وقت، از او خواست امکان پاسخ‌گویی به اتهاماتی را که علیه او و خانواده‌اش زده شده، فراهم کند اما ضرغامی پاسخ و انعکاس هرگونه توضیحات برای افرادی غیر از نامزدها را به پس از برگزاری انتخابات موکول کرد؛ اتفاقی که هیچ‌گاه نیفتاد. نامه ربیعی به رئیس صداوسیما سخنگوی دولت نیز به علی‌عسگری، رئیس صداوسیما نامه نوشته که در اسرع وقت به نماینده دولت فرصت مناسب در برنامه زنده تلویزیونی برای پاسخ به اتهامات داده شود. علی ربیعی همچنین نوشته پیش‌تر هم در مکاتبه‌ای پیشنهاد سه راهکار قانونی ایجاد امکان پاسخ‌گویی به دولت در مقابل اتهامات فاحش، بی‌اساس و عاری از صحت و نیز پیگیری حضوری داده شده که تاکنون پاسخی حاصل نشده است. او در این نامه نوشته: «متأسفانه در اولین مناظره انتخابات ریاست‌جمهوری، شاهد اتهام‌زنی‌های متعدد ناشی از کم‌اطلاعاتی و نیز طرح افترائات ناروا علیه دولت از سوی برخی نامزدها بوده‌ایم، مجددا تأکید می‌نماییم در این زمینه لازم است براساس مراعات انصاف و نیز ایجاد شفافیت، در اسرع وقت فرصت مقتضی در برنامه زنده تلویزیونی برای پاسخ به اتهامات یادشده، به نماینده دولت اختصاص یابد. منتظر پاسخ مناسب از سوی آن سازمان محترم می‌باشیم». در مناظره غیابی هم پیروز نشدند علیرضا معزی، معاون ارتباطات و اطلاع‌رسانی دفتر رئیس‌جمهوری هم در واکنش به مطالبی که نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری در نخستین مناظره تلویزیونی، علیه دولت و رئیس‌جمهور زدند، در چند توییت نوشت: «حتی در مناظره غیابی با روحانی هم پیروز نشدند، گواه آنکه مخالفان، کوچک‌ترین اشاره‌ای به تأثیر جنگ تحریمی و کرونا بر اقتصاد ایران نداشتند و تاریخی‌ترین فشار اقتصادی و مهیب‌ترین بحران سلامت عمومی را سانسور کردند. جالب آنکه این دو واقعیت حتی در سؤالات طراحی‌شده رسانه ملی هم وجود نداشت. هر روایتی از واقعیت بدون ترامپ، تحریم و کرونا، تلاشی است برای فرار از شکست حتی در مناظره‌های غیابی، تلاشی برای پنهان‌کردن صورت مسئله‌های بزرگ و منحرف‌کردن افکار عمومی از فقر و ضعف پاسخ‌ها و ساده‌سازی‌ها. در مناظره اقتصادی، نقش اعداد پررنگ‌تر است، عجیب است که هر چند دقیقه، نمودارهای پرینت‌شده رو به دوربین گرفته می‌شد، اما هیچ‌کدام از مخالفان برجام و دولت و مذاکره، از ده‌ها و صدها میلیارد دلار خسارت تحریم بر اقتصاد ایران چیزی نگفت. از معلول‌ها گفته می‌شد اما علت‌ها را سانسور می‌کردند».